Ayam Geprèk

TANGGAL 13 April iku dina dedhaupanku ambek ibune bocah-bocah. Tahun 2008 iki wus ngancik 22 tahun nggonku urip bareng. Atur puja puji Marang Gusti Kang Maha Welas Asih, dene nggonku gendhon-rukon wus bisa ngancik luwih saka 20 tahun, malah wus pinaringan anak lanang loro cacahe.

Eeee, kok ndilalah tanggal 13 April 2008 iku ya padha-padha ing dina Radhite tumapake. Padha karo dhek aku dhaup. Tur ya pas pisan ambek PILKADA(L) Gubernur Jawa Barat. Ketambahan maneh dina sak durunge (12 April 2008) aku sak keluarga ngresmèkaké warung: Warung Biyang Propolis (ing) Dramaga Bogor. Mula ing dina minggu iku kanthi ngerik anak-bojo lan keponakan niat mangan nang njobo. Ning ya gandheng wong sekeng, tetep golek sing reregane ènthèng. Pilihan warung ya nang warung Ayam Geprèk. Papané ing Jalan Bangbarung Raya, sing embuh saiki kok nganggo jenengé uwong. Pahlawan ngono antarané miturut pamarentah KoDya Bogor.
SING tak senengi ing warung Ayam Geprèk iki, ayamé jaré ayam kampung. Pitik Jowo, nèk miturut wong jowo tengahan kana. Tambah wadhahé kuwi lho sing mik ngango "kalo" wis kabèh sarwo organis, kajaba piring, sendhok lan gelasé.

Ayam digorèng terus digeprèk. Bar ngono diwurwuri brambang gorèng. Wuik... lengoné mlekoh temenan. Huénak gurih.... wis to sok sopo sing tindakan nang Bogor... ojo lali nggeprèk nang warung iku.....

Sak liyané kuwi, kancané ayam gawé éling jaman cilikan. Ono tempe kemul. Tempe goreng dikemuli gandum....

Lha nèk sing iki, Tahu SUSUR... senajan salah jeneng ora popo... kuduné iki TAHU BRONTAK modèl Banyumasan. Ning yo bèn waé wong karepé sing dodolan ngônô. Wis waton énak lan wareg wé. Mangan wong enem (6) mik diregani Rp 114,000. Wèlèh wèlèèèh... murah to?

Sepisan maneh, monggo sing tindakan nang Bogor jolali, nggeprèk ayam nang kônô. Tak jamin dari TUMAN...

Ani-ani tandhing Arit

Sedulur kabeh, gambar iki tak jupuk saka internet. Embuh endi alamate aku lali ora nyatet. Mung sing loro saka website-e Mas Blontang Poer : blontankpoer. blogsome. com/ 2006/07/.
Lha sing dhisik iki carane wong panen pari jaman saiki. Sing kerja rata-rata wong lanang. Sak sawah mik cukup wong papat utawa lima, mbabat pari tekan sak bongkot-bongkote. Cepet pancen, sedhela wae rampung.

Hasile ya lumayan akeh. Malah kalebu dami-damine uga bisa payu di-dol. Akibate sawah jaman saiki akeh sing ra subur. Lha kabeh bio-massa-ne dijupuk, ra ono sing dibalekake je....

Sak liyane iku, gandheng sing makarya panen pari iku mik wong lanang, akibate wong tani kang wadon kelangan wektu melu ngupakara kasile panen pari nang sawah. Wong-wong wadon wis ora derep maneh. Para wanita mik dadi seneng ngerumpi. Nek jaman biyen lumayan bisa petan... hahahaha

Lha nek sing iki carane wong panen pari jaman biyen. Nganggo ani-ani. Panenne ya ngati-ati. Sepisan ngati-ati ben ora keperang ani-ani-ne, ping pindhone ngati-ati aggone milih ulenan pari. Ben kasile panen iku akeh sing mentes. Mengko yen oleh bawon ya akeh berase....

Sing dianggo conto Mas Blontang Poer iki kepeneran wae wong kang NGASAK. Golek sisa-sisane pari derepan. Sing siji ngasak nganggo ani-ani, sijine nganggo arit. Sing ani-ani mik nggendhong tenggok (senik, dunak), sing nganggo arit nggendong KARUNG kebak pari... hehehehe.

Yen nganggo ani-ani bisa milih-milih. Pari kang elek ditinggal dadi jatahe wong ngasak. Wong ngasak nek ora saka desa liya, ya wong sak desa ning sing duwe cacat sosial, mula ora diajak derep. Lumayan isih oleh ngasak. Yen cacat sosiale nemen, umpamane malingan, clemer, utawa mik gawe isinne wong sak desa, ya ora oleh ngasak babar pisan. Iki kalebu paukuman tradisional sing efektif. Ketoke kejem, ning ngemu pendidikan sosial bermasyarakat. Wong urip mono ra bisa ijen. Sak liyane kudu srawung kang becik, uga kudu melu njaga kaurmatane desa.

Ning ing jaman saiki cilaka. Wong wadon ora komanan wektu melu ngupakara sawah. Malah sok-sok ora oleh metu nang sawah esuk-esuk. Kudu melu kuliah subuh utawa pengajian... hehehe... nek ra melu dijothak utawa dianggep calon nyemplung neraka.... mula yen saiki pertanian sawah ketok yen dadi bubruk mbok menawa salah sijine amarga ganti cara panen iki mau. Ning ya piye, wong pari-pari jaman saiki iki pendhek-pendhek... nek nganggo aniani bisa-bisa cepet wungkuk.....

Wah, piye ya carane ngurip-urip budaya pari kang bisa luwih njaga kelestarian lingkungan, sosial lan budaya?

--nuwun--

Kampus Kelebon Politik?

Wah, wiisss.... wis, maune aku yo ora percoyo nemen-nemen yen nganti kampus utawa perguruan tinggi (pawiyatan luhur) iku kelebon politikus. Sak ora-orane kelebon tokoh-2 parte, lha wong aturane pegawe negeri sipil kuwi ora kena dadi aktivis parte. Nek nganti kaya mengkono, bakal kisruh mengko urusan pawiyatan ngelmu-ngelmu luhur-e.

Ning bareng aku dikirimi foto loro iki terus wae cumleng pikirku. Nang nggo poster kampanye Ahmad Heryawan lan Dede Yusuf, lha kok latar belakange mahasiswa-mahasiswa IPB kang lagi dilantik? Weh-weh... opo memper lan bener iki? Yen nganti bener-bener kaya mangkene.. wis-wis mik kari nunggu kapan rontok lan ambruke pawiyatan luhur ing IPB iki. Apa bisa dosen-dosen kang tibake aktif nang parte-parte iku bisa NETRAL anggone mulang-muruk marang mahasiswa? Apa bisa mahasiswa-mahasiswa kang sejatine tokoh-tokoh muda parte iki bisa mrantasi tugas-tugas akademik-e?



Coba digalih yen ing DPC PKS Dramaga kang cedhak ambek kampus IPB nganti ana poster kang kaya mangkene? Mbuh nang endi maneh kiblate para sivitas akademika kampus rakyat iki. Kok umyek melu-melu politik. Apa maneh politik-e melu marang parte kang dhasare agomo? Weleh-weleeeh... piye yo?

Njut piye ngono lho, sikep kang dora (boso arabe munafik) nganti dadi sikepe para ngilmuwan lan calon ngilmuwan kaya mangkene iki. Kapan bisane IPB melu moncer nang donyane akademik lan pendidikan tinggi ing Nuswantara? Apa bisa nggayuh IPB kalebu universitas kang kelas dunia, kelas internasional, yen para akademisi-ne wae tumindak lan darbe sikep DORA kaya mangkene?

Ah, aku minangka dosen utun ing IPB, kepengin ah... asung peling marang kanca-kanca. Mbok ayo mikirake moncere kampus IPB... urusan negara ben wae dipikir ambek sing kepengin kuwasa. Ngideri Nuswantara ya ben wae sak karep-karepe. Ning pelingku... mbok yo minangka dosen utawa guru (luwih-luwih guru besar; jaman biyen sebutane mPu utawa Begawan) kuwi bener-bener bisa diguGU lan ditiRU ngono lho....

Dadi manungsa guru kuwi abot... kudu Ber Budi Bawa Leksana.... Ber budi tegese kebak marang nalar lan penemu kang jumbuh karo pendidikan kang wis dilakoni. Bawa Leksana kuwi ibarate kara manggis sigar tekan kendagane... arepa njaba ireng, ning balibare tetep putih.... apa kang diucapake kudu numus marang kelakone... ya bawane ya leksanane...

Nuwun

BUKAK WARUNG

Warung Biyang Propolis Daramaga

Dhek tanggal 12 Arpril 2008 wingi, aku sak keluarga bukak warung kanthi resmi. Warung iki mujudake cabang utawa STOKIS saka PT Melia Nature Indonesia (PT MNI), sing mik adol 2 werna produk, yoiku: 1) Melia Propolis, 2) Melia Biyang Spray.

Mung gandheng cukup omber pangone, mula toko utawa warung mau uga disediakake kanggo sapa wae kang kepengin titip dodolan. Wiwit dina iki (Senin, 21 April 2008), mbarengi ambek dina peringatan Ibu Kartini, warungku ketitipan BERAS SAE (Sehat - Aman - Enak) sing diasilake dening Gabungan Kelompok Tani (Gapoktan) SILIH ASIH saka Cigombong Bogor.

Mula sok sapa wae kang pinuju tindakan menyang Bogor, dak aturi mampir nang warungku. Eee, sapa ngerti kanthi mampir nang warungku mau kita kabeh bisa oleh owah-owahan urip lan panguripan kang tumuju marang: URIP MULYA LAN TUMANJA.

Monggo lho tak aturi mampir.....

Rahayu

Walah walaaaah..... ngadili kok UTEG

Wah jiannn... mumet tenan dari wong urip nang Indonesia jaman saiki. Lha wong ngrasuk agomo kok yo ènèk-ènèk aé. Iku lho masalah Ahmadiyah sing jarene dikongkon ngelarang po piye kuwi. Lha wong pandengan utawa paheman kok yo diadili. Sopo sing bisa ngilangi pikiran?

Aneh temen wong-wong jaman saiki. Lhah mbok yo uwis, mikir kepriye bisane bangsane dhewe iki moncer ngono lho. Kepriye bisane ora kurang pangan. Ora kabotan yen tuku lengo...

Tur yo piye ngono lho. Lha wong sing Kagungan Donya wae ngeparengake Ahmadiyah bisa maujud. Senajan kepiya kepiye-o kae, barang kang bisa maujud lan ngrembaka iku ya oleh kersane Sing Murbeng Dumadi to yo.... Apa podho ora wedi yen entuk sikuning JAGAD? Udur udreg masalah uteg...

--nuwun--