Ing antarane kanca-kanca, mung kowe
Yoshiko sing gati, grapyak lan semanak marang aku, minangka wong asing ing
laboratorium iki. Senajan kowe ora ngerti basa Indonesia lan basa Jawa,
ewasemono, kowe tetep ndhedhes aku ing endi alamat HP WOJOSETO, sing isine mung
crita-crita basa jawa tur ngawur. "Subarashiiii....tte Soeloyo-san no
homu-peji, waaa" ngono sakwise kowe kasil akses dhewe HP iku.
Yoshiko, kenapa Kowe wingenane uga
ndhedhes aku takon "Soel, nani wo mitteru no?" (Soel, lagi nontok apa?).
Kamangka aku banget nyimpen alamat surat kabar simpatisan saka Indonesia iku.
Kenapa Kowe nekat meksa kepengin weruh?
Yoshiko, apuranen aku, dene kowe
terus mbengok meh semaput bareng weruh wong-wong mudha bangsaku, bangsa
Indonesia, kanthi gumagah malang kadak nyengkiwing sirah kan tanpa gembung. Kedadyan
mangkono iku, miturut Guru Hirano, uga nate ana ing bangsamu, duk nalika 5 abad
kepungkur... Nalika dalan pedhang lan BUSHIDO isih dadi sesanggeman lan
paugeran....
Yoshiko, apa bangsaku iki kalebu
mandheg sak suwene 5 abad katanding bangsamu? Kamangka tahun ngarep, jaman wis
ngancik ewonan tahun kang kaping 3.. Apa bener bangsaku isih mandeg nang DALAN
PEDANG lan BUSHIDO ning kalebu carane NINJITSU kang sarwa apus-apus lan
akal-akalan....
Yoshiko... apuranen aku lan
bangsaku... wis gawe miris lan "gilo" mu....
(kenangan
peristiwa SAMBAS ambek HAYASHI Yoshiko
kanggo
nanggepi postinge Cak Setan Gundhul "BOM-SP3")
mBah
Soelojo [Sep 16, 2000]
Tidak ada komentar:
Posting Komentar